Donnerstag, 24. September 2015

Bosvermek...

Kimi zaman kendin ile celiski yasarsin, gerceke ne istedigini bilmedigin karar veremedigin zamanlar olur...
Karanlik bir sokaktan gecercesine korkarsin, cünkü bulundugun o durum karanlik bir sokak gibidir, cikis yolu ararsin, kayboldugunu sanarsin ve korkarsin. Bir yardim elli beklersin cogu zaman, o karanlik kuyudan cikarilmayi beklersin. Sorarlar ya hani bazen senin neyin var diye, anlatirsin onlara derdini ve sonunda aldigin cevap seni hic bir zaman tatmin etmez, cünkü verdikleri cevap “bosver” dir, ve sen bosvermeye baslarsin. Kisa bir zaman icinde herseyi birakirsin, mutsuz olursun ve ilk olarak o “bosver” diyen arkadaslarini bosverirsin. Bunu onlar ögretmisdir sana...

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen