Kaybettiginde anlarsin kiymetini

Insan kaybedigi zaman anlar bazi seylerin kiymetini.
Yani basindayken fark etmez cogu zaman, onun ne kadar önemli bir yeri oldugunu hayatinda, ona güc verdigini, omuzuna yasladiginda basini ne kadar rahat ve güvende oldugunu bilmeden yasar insanlar. Bunun farkinda olmadiklari icin yerden yere vururlar sevdiklerini, amaclari onlarin kalbini kirmak degildir, belkide bir cesit sevgi gösterisidir kim bilir. Ama söyle bir gercek var ki, her insan bazi seyleri farkli algilar ve kimi zaman istemedende olsa kalbimi kirar insanlarin ve giderek aranizin acildigini görürsünüz hata yaptiginizin farkina bile varmadan deyisi verir hayatiniz. O cok sevdiginiz deyer verdiginiz belkide saygi duydugunuz o kisi artik yoktur onu tamamiyla kaybetmissinizdir. Ölümden bahsetmiyorum, istenmedin kaybedilen sevgilerden bahsediyorum. Kirilan bir kalbi onarma, kirik bardak parcalarini birlestirmek gibidir, belki zamanla birlesir kirik parcalar ve ayni sekli alir ama icine su doldurmayi denediyinizde tekrar kirilir. Yani anlatmak istedigim kirilan bir kalbi onarmak imkansiz deyildir ama icinde o kadar derin yaralar barindirir ki o kalp, tek bir sözde bile tekrar kirilabilir. Isin en kötü kismi ise, insanoglunun birseyleri, birilerini kaybetmeden birseylerin degerini bilmemesi.