Insanlarin canini en fazla ne yaka bilir? Sevip de sevilmemek mi? Yoksa aldatilmak mi?
Hepsi ayni kapiya cikmiyormu, aslinda her ikisindede aldatilmis olunmuyormu insanlar? Hangi aciklama bu durumu hakkli cikarta bilir ki.
Bu zamanda birilerine güvenmek bu kadar zor ise, her hayal kirikligina ugradiginda, daha cok zorlasmiyormu bütün hersey? Her yasanmisliklarin ardindan birseyler ögrenir insanlar, bir ders alirlar. Peki neden herseferinde kimseye güvenilmeyecegini ögreniriz? Her bitis bir baslangic ise sayet, insanlar neden herseferinde güvenir, bilmezler mi yine hayal kirikligina ugriycaklarini? Bilirler elbet ama umutlar, hayaller ve istekler herzaman agir basar. Hep duyariz ya hani "sonra neden denemedim demek istemiyorum, pisman olmak istemiyorum" diye; hic vazgecmeden, herseferinde ayni bahaneler. Agzi bir kere sütden yanan korkmazmi, birdaha sevmeye, güvenmeye, tabiki korkar hemde deli gibi korkar ama dedim ya hani umut ve hayal o kadar güclüdür ki insanlarin icinde, tekrar tüm seyleri yasamadan rahat etmez icleri. "Bu sefer baska, inaniyorum, bu sefer üzülen taraf ben olmayacagim", derler ama ne yazik ki üzülen taraf hic degismez...Hep cok seven, düsünen ve en önemlisi cabuk baglanan kisiler üzülür, dagilir ve günden güne bitiklerini iliklerine kadar his ederler...Yinede denemis oldular, peki simdi icleri rahat mi sicze? Yoksa denedikleri icin pisman olmuslarmidir? Insanoglu garip degilmi sizcede, ne istedigini bilmeyerek mi yasiyoruz? Düsüncelerimiz ordan oraya savrulurken, bedenimiz, sagligimiz ne durumda bunu hic düsünüyormuyuz? Belkide asil sorulmasi gereken soru, biz severken kendimizi düsünüyormuyuz ki hic? Yoksa tek odak noktamiz sevdigimiz, sevdiklerimiz mi? Insanlar sevmeli ama severken kendini kaybetmemeli, en önemlisi kendi degerini bilmeli, cünkü siz kendi öneminizin farkinda degilseniz, bunu da baskasindan bekleyemezsiniz. Siz önemlisiniz, degerlisiniz ve hic kimse icin degismemelisiniz...
Bu Hayat´da, insanlarda cok acimasiz, siz ilk önce sadece kendinizi sevin, en cok kendinizi, cünkü baska biri sizi düsünmeyecek.
Söyle de bir gercek var, cok seven kaybediyor. Bu cok dogru cünkü kimseye gereyinden fazla deger vermemeli. Size kim ne kadar deger veriyorsa, sizde ona ayni sekilde karsilik verin, ne eksik ne de fazla. Cok sevmeyin birakin onlar sizi sevsin, siz kalbinizi temiz tuttun yeter. Birgün vakti geldiginde, kalbinizde bu zamana kadar misafir olanlara tesekkür edeceksiniz, gittikleri icin, cünkü oraya öyle biri yerlesecek ki, o kalb durana kadar, son nefes verilene kadar gitmeyecek, vazecmeyecek, en önemlisi güven verecek biri olacak hayatinizda. Herkez mutlu olmak ister, önemli olan bunu hak etmek.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen